
ฝึกยอมรับความจริงไว้แต่เนิ่นๆเถิด
เพราะยิ่งเวลาผ่านไป
คุณจะยิ่งต้องยอมรับความจริง
ที่ไม่น่ายอมรับมากขึ้นทุกที
เจ็บปวดจากความจริง
แล้วค่อยๆดีขึ้นจริงๆ
ดีกว่าสบายใจจากการหลอกตัวเอง
แล้วค่อยๆจมลงสู่ชีวิตลวงตา
ในความเป็นจริง มีหลายสิ่งที่น่าเจ็บปวด
ขอเพียงฝึกเห็นตามจริง ในที่สุดเราจะยอมรับความจริง
และเมื่อเรายอมรับความจริง ความเจ็บปวดทั้งหลายจะหายไป
ตัวอยู่กับทุกความจริง
ปากตรงกับทุกความจริง
ใจยอมรับทุกความจริง
แล้วจะไม่โดนความจริงทำร้าย
สิ่งที่ง่ายที่สุดคือการมีเนื้อตัวอยู่กับความจริง
ทุกคนต้องปรากฏตัวอยู่ในความจริง ไม่ใช่ความฝัน
แต่สิ่งที่ยากกว่านั้นคือการใช้ปากพูดให้ตรงกับความจริง
เพราะหลายครั้งการพูดความจริง
ทำให้ไม่ได้สิ่งที่ต้องการ
และเรื่องยากที่สุดในชีวิต
ดูเหมือนจะเป็นการยอมรับความจริง
ทุกความไม่น่าพอใจ
อันเป็นผลจากกรรมที่ก่อไว้
หรือคำโกหกที่เคยทิ้งเรี่ยราดเอาไว้
มักย้อนกลับมา
สร้างเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอันยากจะยอมรับเสมอ
พระพุทธเจ้าสอนให้ยอมรับความจริงขั้นพื้นฐาน
ว่าเรามีลมหายใจ
แสดงความไม่เที่ยงให้ดูอยู่ตลอดเวลา
เมื่อดูไปเรื่อยๆจนกลายเป็นสมาธิ
เห็นว่าเข้ามาแล้วก็ออกไป
เดี๋ยวหายใจยาวแล้วก็สั้นลง ไม่แน่นอน
ใจจะเริ่มยอมรับความจริงขั้นพื้นฐานได้
เมื่อยอมรับความจริงต่อหน้าต่อตาได้
ก็ยอมรับความจริงอื่นๆที่เหลือได้
และเห็นว่าไม่ยากนัก
ถ้าจะพูดให้ตรงกับความจริง
และปรากฏตัวอยู่กับความจริงด้วยความสุขกายสบายใจ
เปลี่ยนให้ดูแค่ไหนก็ยอมรับไปแค่นั้น
ไม่ใช่จมอยู่กับความไม่ได้อย่างใจ
ไปตลอดชีวิตอย่างสูญเปล่า
การยอมรับความจริง
ไม่ใช่การงอมืองอเท้า
แต่เป็นการเลือกอยู่กับความจริง
โดยไม่ว่างเปล่าจากกรรมในทางสร้างสรรค์ตามหน้าที่
เพราะการงอมืองอเท้า
เป็นสัญลักษณ์ของคนหนีความจริง
ไม่ใช่เผชิญความจริงครับ
ขอขอบคุณที่มา : ดังตฤณ
เรียบเรียงโดย : เป็นตาฮัก