อย่าเป็นคนดี ที่ชี้หน้าคนอื่นว่าเลว
เที่ยว “ตะโกน” บอกว่า “ข้าคนดี”
เที่ยวไปชี้ หน้าด่า คนอื่นเขา
เที่ยวแต่จ้อง … “จับผิด” เรื่องโง่เง่า
เที่ยวแต่เฝ้า จ้องทำลาย ชายกระโปรง
เที่ยวแต่บอก ว่าคนนั้น … ต่ำศึกษา
เที่ยวแต่หา วาทะ มาติฉิน
เที่ยวแต่ช่วย พวกแดก ที่ทำกิน
เที่ยวแต่หา ว่าคนหมิ่น … แต่ตัวดี
“คนดี” แม้พลาดพลั้งยังรู้ผิด
“ชอบ” ครุ่นคิด หาเหตุ ด้วยเหตุผล
“แก้” ปัญหา ด้วยปัญญา อย่างแยบยล
“ไข” จน เจอวิธี ไม่พลาดซ้ำ
“คนจัญไร” ไม่เคย .. สำนึกผิด
“ชอบ” พาลคิด ว่าไม่ผิด ยังมิหนำ
“แก้” ตัวโทษ ปี่กลอง เป็นประจำ
“ตัว” ดีล้ำ ประเสริฐอยู่ แต่ผู้เดียว
‘คำพูด’ บ่งบอก ‘นิสัย’
คุณพูดถึงคนอื่นยังไง
เท่ากับพูดถึง ‘ตัวเอง’ เช่นกัน
คุณพูดถึงคนอื่นในแง่ ‘ลบ’
คุณคือคน ‘คิดลบ’
คุณพูดถึงคนอื่นในแง่ ‘บวก’
คุณคือคน ‘คิดบวก’
ไม่ว่าคนที่คุณพูดถึง
จะเป็นใคร เป็นยังไง
คำถามคือคุณมี ‘เหตุผล’
และ ‘แรงจูงใจ’ อะไร
ที่ไปพูดถึงเขา
ถ้าคุณเป็นคนยุ่ง ไม่ว่าง
มีเรื่องสำคัญต้องทำ
ชีวิตดี มีความสุข
คุณจะไม่มีเวลาพูดถึงคนอื่น
นินทาและต่อว่าคนอื่น
ทั้ง ‘เสียเวลา’ และ ‘เสียเครดิต’
‘คนมีความคิด’
เขาไม่ทำ !
คนบางคนมีเวลาพูดถึงคุณ
มากกว่าสนใจชีวิตตัวเอง
เขาอยากเห็นคุณแย่ลง
มากกว่าทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น
เขานั่งหัวเราะเยาะคุณ
มากกว่าสงสารชีวิตตัวเอง
คนบางคนมีความสุขกับการถ่วงคุณ
มากกว่าทำให้ชีวิตตัวเองพัฒนา
‘ไม่น่าเชื่อ’
‘ชนะเลิศ’
‘ปรบมือให้’ !
ขอบคุณที่มา : deejaiplus
