ชีวิตที่ไร้ความสุข

ความทรมาณทำให้ฉันรับรู้ว่าตัวเองยังคงมีชีวิตอยู่

ฉันเคยบอกกับแม่ว่าฉันชอบนกที่กำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้ามากที่สุด พวกมันดูมีอิสระ ได้ทำตามใจ อยากไปไหนก็ไป ได้ล่องลอยบนท้องฟ้าสีครามกว้างใหญ่ด้วยปีกทั้งสองข้างของมันเอง..

ฉันอยากเป็นเหมือนกับนก..

อยากมีความสุขสักครั้งอยากทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ อยากยิ้มและหัวเราะได้ตามใจโดยไม่ต้องคอยกังวลกับเรื่องต่างๆรอบตัว ฉันน่ะ..ก็แค่อยากเป็นตัวเองบ้างเท่านั้นเอง

ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ต้องใช้ชีวิตเหมือนหุ่นยนต์ไปวันๆ ทำตามคำสั่งเจ้านาย ลองรับอารมณ์ของพี่ๆในที่ทำงาน แถมยังต้องอดทนกับคำนินทาว่าร้ายแทบทุกวัน เหนื่อยกับความคิดของคนรอบข้างที่คอยแต่จะว่าคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็ไม่ดีไปกว่าคนอื่นเลย เกลียดสายตาดูหมิ่นเหยียดหยามมองหัวจรดปลายเท้า เบื่อกับการคอยตามใจ การผิดหวัง วนซ้ำไปมาแบบนี้ทุกวัน

แต่พูดออกไปไม่ได้เพราะมีภาระที่ต้องแบกรับ มีคนข้างหลังต้องดูแล มีอนาคตที่ยังต้องพยายามเดินไปให้ถึงแม้ว่าตอนนี้ขาทั้งสองข้างแทบจะก้าวไม่ออกก็ตาม ทำได้แค่ยิ้มแม้ว่าใจจะไม่ได้อยากยิ้มเลยสักนิด ความรู้สึกเหมือนอยู่ไปวันๆรอเวลาที่ฟันเฟืองในตัวเองจะหลุดและพังกันไปข้างหนึ่ง

คุณรู้มั้ยไม่มีอะไรเจ็บปวดไปกว่าการพยายามทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเองอีกแล้วล่ะ บางครั้งฉันก็อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ อยากจะระบายทุกอย่างที่ติดค้างอยู่ในใจให้ใครสักคนได้ฟัง แต่มันทำไม่ได้เพราะทุกคนก็มีเรื่องเครียด มีเรื่องที่ต้องอดทนผ่านไปให้ได้เหมือนกับเราจะให้ระบายทั้งหมดมันจะเป็นการเพิ่มภาระทางด้านความคิดให้กับคนอื่นเปล่าๆ เลยทำได้แค่เก็บไว้ และอดทนกับทุกสิ่งทุกอย่างทำตัวเหมือนคนไร้ชีวิต ไร้ความรู้สึก

ถ้าย้อนเวลาได้ฉันก็อยากจะย้อนกลับไปบอกกับตัวเองว่าอย่าเดินมาทางนี้เลย อย่าทำตามความฝันของคนอื่นเลย เป็นตัวของตัวเองเถอะ เพราะทางข้างหน้ามันช่างเจ็บปวดและทรมาณมากกว่าที่เธอจินตนาการเอาไว้เยอะ.. แต่มันทำไม่ได้เพราะเวลาเดินไปในทิศทางของมันเอง ไม่เคยหมุนย้อนกลับ ในเมื่อเลือกไปแล้วสิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้สำหรับฉันก็คือ
การอดทนและฝืนยิ้มสู้กับทุกปัญหาที่เข้ามา

ในเมื่อแก้ไขอะไรไม่ได้ก็อยู่กับปัจจุบันฉันบอกกับตัวเองเสมอ.. ถ้าวันนี้ผ่านไปได้วันอื่นๆเราก็ต้องผ่านมันไปได้เช่นกัน ไม่มีความทรมาณใดที่ไร้ค่า ทุกความเจ็บปวดจะหล่อหลอมหัวใจของเราให้แข็งแกร่งและเติบโตขึ้นมากกว่าที่เป็นอยู่

ร้องไห้ได้แต่อย่าจมอยู่กับมัน อย่าเก็บเอาความทุกข์มาตีราคาคุณค่าของตัวเอง แม้คนอื่นจะไม่เห็นค่าในสิ่งที่คุณเป็น มันก็ไม่ได้หมายความว่าตัวของคุณเองจะไม่มีค่าอะไรเลย จงขอบคุณตัวเองที่เติบโตมาได้ดีขนาดนี้ ถ้าคุณคิดว่าตัวเองไม่มีดีอะไรเลยฉันอยากจะบอกกับคุณว่าคุณมีดีนะแต่แค่คุณไม่เคยมองเห็นมันเพราะมัวแต่โทษตัวเองก็เท่านั้นเอง

ไม่ว่าจะดีจะร้าย ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหน ถ้าเลือกเดินมาแล้วก็ต้องฝืนเดินไปให้สุด ยืดอกไว้บอกกับตัวเองว่าถึงจะไม่มีใครยังไงก็ยังมีตัวเราเองเสมอ ยังมีมือและขาทั้งสองข้าง เมื่อคุณอดทนผ่านมันไปได้สักวันเราจะพบกับประตูของเราเอง ประตูที่เปิดเข้าไปแล้วพบกับความสุข ความสุขที่เรารอคอยว่าสักวันมันจะมาถึงเมื่อถึงเวลานั้นจงเดินออกมาจากประตูบานที่ไม่ใช่ และเป็นตัวของตัวเอง โบยบินให้เต็มที่ให้เหมือนกับนกที่ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า

ยิ้มไว้ฉันเชื่อว่าสักวันคุณจะทำได้เหมือนกับที่ฉันเชื่อว่าสักวันตัวของฉันเองจะยืนอยู่เหนือทุกอุปสรรค

ขอขอบคุณที่มา : JIRA

เรียบเรียงโดย : เป็นตาฮัก