
ถ้าให้เปรียบชีวิตเราเป็นบางสิ่ง เราคงต้องขอเปรียบเทียบชีวิตเราทุกคนเป็นเหมือนเมล็ดพันธฺุ์ของพืชต้นหนึ่ง
ไม่ใช่เมล็ดพันธุ์พืชธรรมดา แต่เป็นเมล็ดพันธุ์ของพืชที่มีความพิเศษแตกต่างกันไป
แรกเริ่มที่เราเกิดมา เราต่างเติบโตขึ้นทีละน้อยๆ
เริ่มจากเป็นต้นอ่อน แล้วค่อยๆแตกใบออกไป จากหนึ่ง เป็นสอง จากสอง เป็นสาม และค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
บางวันอาจมีบ้างที่เราอาจจะเกิดความสงสัยในตัวเองว่าสุดท้ายแล้วเราจะเติบโตไปเป็นต้นไม้แบบไหนกันนะ
บางวันอาจมีบ้างที่เรารู้สึกเหนื่อยล้าที่จะต้องเติบโต
การเติบโตต้องใช้เวลา
และฉันเชื่อเสมอ
ว่าทุกอย่างมีเวลาของมัน
อดทนอีกนิด
ใช้ชีวิตต่อไปอีกหน่อย
เติบโตอย่างไม่ต้องเร่งรีบ ทีละน้อยๆ
แล้วสักวันเมื่อถึงเวลา
เธอจะรู้ว่า ความสุขที่แท้จริง
คือการที่เธอ ได้เป็นเธอ
และรักตัวเธอได้อย่างหมดหัวใจ
จงอย่าพยายามเป็นดอกทานตะวันเพื่อใคร แต่จงเป็นดอกหญ้าที่สวยงามต่อไป และจงมั่นใจว่าเธอสวยงามใน
แบบของเธอเอง
เชื่อในตัวทุกคนเสมอนะคะ
ขอขอบคุณที่มา : storylog.co , Bunyapaa
เรียบเรียงโดย : เป็นตาฮัก