เคยคิดมั้ย…คนเราจะคุยกันได้นานแค่ไหน
เขาจะเบื่อเรามั้ย
เขาอาจจะเปลี่ยนไป
เขาอาจจะมีใครที่ทำให้มีความสุขมากกว่าเรารึเปล่่า
แล้วถ้าวันหนึ่งเขาหายไปจากเรา
เมื่อถึงจุดๆหนึ่งจุดที่ทุกอย่างกำลังไปด้วยดี
จุดที่ทุกอย่างกำลังไปได้อย่างสวยงาม
จุดที่ต่างคนต่างรู้สึกดีต่อกันและกัน
จุดที่คิดว่าจะไม่ทำให้ตัวเองเสียใจ
แต่แล้ววันหนึ่งสิ่งนั้นกลับเป็นเพียงความฝัน
เมื่อตื่นขึ้นมาพร้อมกับความอ้างว้าง
เธอคนนั้นได้หายไปพร้อมกับความฝัน
มันอดคิดไม่ได้ว่่า
ที่เขาหายไปอาจเป็นเพราะเราเองที่ไม่ดีพอ
หรืออาจเป็นเพราะเขาเจอคนที่ดีกว่า
แต่ถึงกระนั้นเราคงไม่โทษใคร
นอกจากตัวเราเอง
ขอบคุณที่ครั้งหนึ่ง
เธอคนนั้นทำให้เราได้รู้จักกับความรัก
มันสวยงามมาก
จนทำให้เราไม่อยากให้มันหายไป
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ฉันได้แต่เฝ้ารอ
เพราะเชื่อเหลือเกินว่า
หากโลกทำให้เราออกจากวงโคจร
ของกันและกันได้
โลกก็จะต้องเหวี่ยง
ให้เราได้มาอยู่ในวงโคจรเดียวกันอีกครั้งได้เช่นกัน
ฉันจะเฝ้ารอวันนั้น
แม้มันอาจไม่มีจริงก็ตาม….
ขอขอบคุณที่มา : Suhaila
เรียบเรียงโดย : เป็นตาฮัก
