
การกลับมาที่ไร้ความหมาย
การเฝ้ารอใครสักคน เป็นเรื่องที่ทรมานที่สุด
เพราะเวลาของคนที่รอ…จะผ่านไปอย่างช้าๆเวลา
ราวกับมันหยุดเดิน เมื่อเขาหายไป
ไม่เข้าใจคนบางประเภท
ตอนที่ยังมีกันอยู่..ทำไมปล่อยปละละเลยความรู้สึก
ทำไมไม่นึกถึงความสำคัญกันให้มาก
ตอนที่อีกคนยังมีความรักให้หมดทั้งใจ
ความเงียบไม่ใช่ทางออก..
การหายอาจไปไม่ใช่ทางแก้ปัญหา
แล้วกลับมาในวันหนึ่งเพียงเพื่อบอกว่า
ไม่ได้หายไปไหน..ยังเหมือนเดิมทุกความรู้สึก
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เพื่อจะสานความสัมพันธ์ต่อ..เขาคิดอะไรอยู่
“ในวันที่เราต้องการคุณ คุณไปอยู่ไหนมา”
บางที…เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยนนะ..รู้ไว้
หากคนนั้นรักตัวเองมากพอ
บอกเลยว่าจะไม่มีการรอ…อย่างไร้จุดหมาย
การทิ้งให้คนๆหนึ่งรอแบบไม่มีจุดหมาย
อยากจะบอกว่าการกลับมา
ก็ไม่มีความหมายสำหรับคนที่ไม่ได้รอแล้วเช่นกัน
เคยภาวนาขอให้เขากลับมา
และวันนี้ก็ยังภาวนา..ว่า..ขอให้เขา..ไม่ต้องกลับมา
เพราะตรงนี้มันดีกว่าตอนมีเขาอยู่
ขอขอบคุณที่มา : หายไวๆนะ, Eumelia
เรียบเรียงโดย : เป็นตาฮัก